- θεόλεκτος
- θεόλεκτος, -ον (Μ)1. αυτός που ειπώθηκε από τον θεό2. ο διαλεγμένος από τον θεό.[ΕΤΥΜΟΛ. < θεο-* + -λεκτος (< λέγω), πρβλ. μυριό-λεκτος, νεό-λεκτος].
Dictionary of Greek. 2013.
θεόλεκτος
Look at other dictionaries:
θεο- — (AM θεο ) πρώτο συνθετικό πολλών λέξεων τής ελληνικής που έχουν την έννοια ότι αυτό που δηλώνεται από το δεύτερο συνθετικό γίνεται από τον θεό (ή τους θεούς) ή για χάρη τού θεού ή έχει ως αντικείμενο τον θεό («θεόδμητος», «θεοσεβής», «θεόφρων»)… … Dictionary of Greek
